Puing-puing dedaunan kering berserakan

Sebab tiada tuan sebagai pemberi keindahan

Pohon tua itu semakin kehilangan harapan hidup

Termakan oleh gairah perputaran sang waktu

Perlahan ranting-rantingnya turut merasakan jeritan

Hingga menunggu waktu untuk menuai kematian

Tiada harapan menghampiri jeritannya

Hanyalah keheningan yang setia merangkulnya

Keindahan telah kuserahkan untuk dipertaruhkan

Kenyamanan telah kuberikan untuk mencintai

Demi sebuah kisah biar dikenang

Demi sebuah impian biar dihormati

Karang-karang tajam telah siap menanti

Bersorak menjemput keutuhan sebuah jiwa

Namun kupasrahkan pada setiap tingkahnya

Sebab kebersamaan selalu membawa memori rindu

..........................................................

Atambua, Medio Oktober 2018

@silivester_kiik

@geographica_of_love

@centaurus