“Sözün Kıymeti Azaldığında…”

Eskiden bir söz, bir niyetti.

Ve niyet, neredeyse bir yemin kadar güçlüydü.

“Gelirim” dendi mi, gelinirdi.

“Yanındayım” dendi mi, omuz olurdu insan.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtQWENuyBCz

Ama zamanla kelimeler çoğaldı,

anlamlar azaldı.

Ses yükseldi, ama duygu silindi.

Ve biz, duyduğumuz her şeyi dinliyor zannetmeye başladık.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9VaMtU63P0

Artık insanlar konuşuyor,

ama çoğu sadece gürültü çıkarıyor.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGMA1gYzgCT

Bir yargı, bir etiket, bir suçlama ne kadar kolay…

Oysa hakkında konuştukları insanın

yaşadığı yolu, geçirdiği geceyi, içindeki yangını bilmiyorlar.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFjBF0kQmso

Bilmiyorlar ki,

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRwklVU3Qu4

bazen bir insan konuşmadığı için yıkılmaz,

ama anlaşılmadığı için eksilir.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbpaeUtERwV

Ve en acı olan şu ki:

İnsanlar en çok, hiç yürümemiş oldukları yollara hükmediyorlar.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVB35OTR5jh

Sözün değeri, ağızdan çıktığı an değil,

o sözü taşımaya ne kadar gönüllü olduğunla ölçülür.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiewwALuU2Q

Ve ben artık susanları,

anlattığından çok daha fazlasını taşıyanları dinliyorum.

Çünkü bazı sessizlikler, bir ömre bedel oluyor.

142Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGsKqmte2cd

ns216.73.216.206da2