Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEALbbWbLC1
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEJntVi4mCh
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdGhHVwDnFA
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvagNVRDMx0
"Yanvar."227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCTN9y0vjky
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9pRbLoF3ZC
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡttgi6XK0aI
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCkf6aHZnlu
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3PBOjhxPdP
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVUp5XdFaZG
"Evet."227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJg9KWSosQn
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0Zd1Cp3QKH
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2s19F6pPmk
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVszwhJ9PLe
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFIUHpdXbaO
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi6ahPmMR2s
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDU0SLZDFWp
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbkbdiNBFAw
"İstersen tartışalım."227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡorEgMXRUkn
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg3dbHYL8oi
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOXc5NbPy74
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡk5eEl6MI5a
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtK0BzrK14l
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNd90aYBUJQ
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡG7MVA7BtLX
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0rakmVCF2A
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfLNE0C2khR
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhfgVBJdK00
"Dost. Uyan."227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvMQJPJ9cc8
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgQCVYLNt7j
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfigh8QNIBt
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsGjlct0f5r
"Donarak öleceksin."227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbC880BM9pT
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbMBbDJovFh
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡltZaEqUxHX
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIj4lNzS1KF
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYgzmI0C97E
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWiaLaBtS3w
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy7LBO80jNW
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrzhGq1AclE
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4LqnuJfLEQ
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoJEm4orQxr
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdxRCt9fJGC
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXK2zZcw0lr
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5Jq7zG5i2b
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡH2cOLV8Kvx
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNNTKQ7cWtx
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWnZ57cTtxX
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0GwK3FwMWn
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl3WqmOGDt8
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNKMab3Kwjc
227Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡenQOPWOMue
8964 copyright protection223ＰＥＮＡＮＡUQY4OQiOff 維尼

216.73.216.190