Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKXwHBAaZtv
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡV91lC9ka32
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHbrgzgSA2M
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEgBkRRluyw
"Yanvar."202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡk7aBm5QWgD
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFUr6YgEJqY
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfp9STpRXi0
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbGttBphZqe
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡae61tX2NNI
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJbZwD5ulYZ
"Evet."202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEkHwx63j0t
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6lCGC6R11T
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLYVwQ623SE
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUOLUKaNyVU
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡONfzH1Z7kP
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡG8GXvS2yPl
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdSXJl4fN9A
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfR1GF00MyO
"İstersen tartışalım."202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4sQsN6KVz2
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ63Tj52uK1R
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7kTj3ILJGv
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNXvliqnhfm
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF7fgohEZhW
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyjdrlZuHsU
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzfaC875l6V
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIIy0dYFdGB
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXR46hsZSCh
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡli1MOMmnJB
"Dost. Uyan."202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXNLNTIa2ha
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo1PXjLwq8X
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2RlsP4aO41
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMyISjahc5D
"Donarak öleceksin."202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡO9LONr9ZEM
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSmnUJGO151
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIjHT46He21
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmZbbC0J0uX
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy2ZRZlIXeH
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡG9rn008EC5
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhyg7VL2e1c
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqw8pod2XwN
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVDEjg6ckLG
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaFf7SSad1K
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgHa6sGPQmV
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdDampSG5sT
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOCJXbRIBMe
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcQb98IGmLi
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOKS503m6LC
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ7FFGJcBHZ
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJ959gFsDp5
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqYPGzjKN95
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTJ273Ggsyz
202Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOrEynLUYJf
8964 copyright protection198ＰＥＮＡＮＡaRn27fZSRO 維尼

216.73.217.1