Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWB6vZWyIlU
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmbvirtar7x
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYNosD79jER
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLitshEVCGN
"Yanvar."134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCJA1hylz1f
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxrrxTS64B0
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE0spkcYfSR
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMzsfiO5wMy
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd9LFL06VI8
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm7ZQHk8gCQ
"Evet."134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIjcS37ceVq
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡALd64PXqDl
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvO8rIqqeek
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsONuzY0NRD
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0TggbUdhCA
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxwQdn0lwIu
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKWgEGuFkqO
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQDJNgdqjXX
"İstersen tartışalım."134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7k4uwC2kyV
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6ZsuHHSqhH
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡt07pTuGifS
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFD5rZ3zYL7
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKR3luE3lUw
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcLn0TiKccg
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡH5vShT1Cc9
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0KKuomFp1I
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ98GEvnoiAJ
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsg0pVV8jDu
"Dost. Uyan."134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1O3x1yPvSz
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUogLVcoHc6
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlJ4lkxsFTw
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiFz9wT8opn
"Donarak öleceksin."134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5D0Ex7qeOg
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiWcvWNxSIO
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWfaMu89fdx
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡb130ZZ4Y5r
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQjLSaqsJNY
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7Gzh1jTmWI
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZr2V4EyU9U
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡONnwrcYri1
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvP1HsUHGC6
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGcmT2FvAAN
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4E9m1eQxf7
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiG6WNKLxzU
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5gz6TotiOK
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrc6N32u976
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTlmtvXq4bL
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLyYg76BpPD
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡf3KP4Y9MKL
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmXZysEwvw8
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrvP0myP4Sw
134Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡM1X8ojkYjY
8964 copyright protection130ＰＥＮＡＮＡbeDMdVMNai 維尼

3.144.41.223