Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmM1RhdrxPR
Sprawa śmierci córki
61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJGhASUHd3v
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsoUf5V6why
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVkq5yBzylp
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw3im6aDSB0
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfsnvDNv77T
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIGHyzHji7T
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQLJ926KKkM
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpM524525Ey
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIVRVgAu3oz
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPbaMzi9zF6
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJbDkiAAFNd
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfFR2HX0JKe
61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMOWAjeEpAc
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdgzb0L74tt
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsmyNYagoVt
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡASqv2z3JtV
- Mniej więcej piętnaście, panie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡn1XrYZXbSG
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBmMPVbMhaE
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIljtuyTOrd
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWaYOztT8hq
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ64SW9vIiDt
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5Cv9ZKG6it
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR0a1d4AONJ
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrwpNjTYnsR
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrlNZPTXace
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7jG2w99lui
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTvMg7q6QrY
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMVBKUDz7xL
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvM2QJkmrYl
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqgPLy7L6G5
Podszedł do niej. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0UJhlrnx98
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmDSHUaN52o
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ012WK8xNXo
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkTsfcKzqLV
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyYS0LNuH4P
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPsb15dYaVh
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡls0FhRRXi6
- Myślisz? - zapytała. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHTqZ6T408y
- Tak. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8SmfTDmv4y
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm0IMkoGZqm
- Co się stało?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl3ePnqVWju
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMAmjKKwYOK
- Że już do niego idę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdoyzfepzWq
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQjdDL0v10R
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMwE2y9ILKS
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPyLRXz03B2
- Mów. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsJ6ULKTXd4
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3Yl8SttQ5Z
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKlljry9njZ
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPuF4cABHOb
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmDzYOZoe8K
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ29WSzOzgoJ
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5XGr3JXH30
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ31ke0Vf7uO
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmM9wQQ7dkp
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTq7EF1Vefm
- Pańska córka...61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVUV9b0LuMK
- Co z nią?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0f8lRpsZ82
- Nie żyje. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgf5V9oXY9D
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9AUBO5QjVi
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2EmPVE5tqt
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDVsAeHohNy
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCyCWbr7xTQ
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡO47I1SICxy
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnBUPGrwP71
- Co?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxoT1wCQdfx
- Nic. Kontynuuj proszę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJdjnqlM8Dq
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFdkulb7C4E
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOg9z2jqR6n
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE0aP9byvwC
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFBdyzoIeU1
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfIZ6vkWIpS
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgeePZdaBkY
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJkwkmfUY3u
- Chcę ją zobaczyć.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ83erFV16Sj
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuuF3hJcqId
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4UMklsYJli
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpsZJbio8uV
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTWtF6KYwam
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOcjo9oHOUD
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡq8n6mawQ5b
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ94c5xhCsj
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ861kdKC3DN
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ72G3VMI1uM
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡq2F6jQ9oN9
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8cA2fWshMb
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWrSHhcfB2M
- Przypatruję się jego ranom. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBKb7IkumbV
- I co wnioskujesz?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVfIqriWiNZ
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlWHrScjT1S
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡufcnWk0C1X
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkv7HGY6JGb
- Skąd ty...61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyBzpcQXy38
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6wujOmMVtY
- I co dalej? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVlPBLFObs8
- Dopiero zacząłem badanie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOO1W1XzOLd
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlxnvoGsS9k
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡI47Dt8Tky7
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkoLt6bpVGA
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIXHLlGZpdw
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEJhLodo8O9
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtaPHVFCnbE
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYU8bD5qCGt
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu0pROmp1df
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAcBCB8jimp
- ŻE CO? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAANAN3WTqE
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0gO3axktEu
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrkv7gcxOBZ
- GDZIE JEST JUDYTA? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYFbPJ4jGr0
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWBjaz62MIw
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGlHpUZSFT8
- Dziękuję. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡR0tA3O8wR9
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ0QNOxuZxs
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD35KVwHjZ3
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF2QV3EMsQB
- Czy to prawda?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4bqpOLvkng
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQtqQOcEcFJ
.....61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWTxXd6We4a
61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRXpTRHSfZ9
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡglMsQAZujy
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡahd7y0tOVc
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu1FSxBK4cZ
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFMO2YchAZt
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu59yABKLyM
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9bXwgiAqVz
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTcMc0O8oKX
Rządzący myślał przez chwilę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd3AvVY4SvA
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4K9Sn2ENTb
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8v63MASavf
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd69dGElZrG
- Dziękuję, panie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAayIn7esRq
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkQPZoH6ibS
- Witaj. Jestem Jakub. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpwgScBej9z
Uścisnęli się. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡO5N0sHaAFP
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6QDbrUfctk
- Wnuk? Ile ma?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi7m6fsw7Y7
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy540pJPWwe
- O! Moja córka niedawno skończyła! 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkyEQLbAVSh
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRpiVkW07u2
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoLB9CtnZKv
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiSvxdWxa05
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡomJ2rQu9z6
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ33haxHRlmJ
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0PRquvxMW8
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnXrg0q5gcu
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmdCqeH9ZDp
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWn1udhwZ9s
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3S3X1wmWKb
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuQFS3qt49J
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhJy9mQm2Gl
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnvdng3r0FF
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUsCOJde8ug
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcy4WIXSG44
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVp16nNghxH
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5yCbY2NWRc
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjLZuZi5q2q
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjR9nPzv2hE
Spojrzał w niebo. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkWNTQsjaIR
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpaocz277qe
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCx9YECWudB
- Dziękuję. - odpowiedział. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNClqeopCzh
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ49kRnWFt4V
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdPAvVa0RH0
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ15nSrYRmyo
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡr0NoF7vGIF
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgqA1Q674BG
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0JImfHkBmy
- W czym mogę służyć, panie? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhHJQrk0UHc
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0l9ZtGH88b
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡb70xeglONF
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvbQBuVrFql
- Kto to mógł zrobić?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkv1mdCtysK
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsLBA15IhqF
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkcQyieczMb
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9Ikbn07C12
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTIraLz0p7B
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSHf4Fvb2KB
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdBOZSj5HkR
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4FqmmU7xsP
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAS1Urh5ynj
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCDHhN6hqNF
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡG1YEF5rtVX
61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuRzIiDG085
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYe5rOYGvgb
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzWATqfB880
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDUbrrAXn2t
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsPc5WwHUl0
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz4YLOFo8iZ
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTIxSZnSyg5
- Oby Jahwe nam pomógł. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNt9KxPmkP9
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGJycD4GeZL
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvcvwZIE0yt
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡH0zYTZxIw1
- Panie? - zaczął. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5MBBHfFLfk
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTH41PJ5gtD
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡls7j6ZdP89
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtZvG6VuVxb
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbew8bbJKfF
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLOhnnpQ2a1
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlg3QgcVL5x
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIk5DjwAGG9
- Stało się coś? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiRp8K4KE1b
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡl0NvDHmPM2
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡk74KeTM5Rg
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzGe7Jzi0Tc
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6BkfLn9j6l
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUhBTKWYlbI
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwfytVqQOeD
- Ależ oczywiście, dziękuję. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaKStMIr1Jz
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdaSDAI2F1R
61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdXqNZ0Fylu
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbcYaUgdY7D
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqRspmTYYnT
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxGMgad6PnB
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡslnPGzR9Rj
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhFxxWrBrMe
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJzSzd4qAEL
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2Uak5pn7M4
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡk3f2R9bVLI
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkEaNcS1gPr
Wojskowy nie podniósł wzroku. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSxwGoK6B3w
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtl504er8ZZ
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWlwBxTAPIl
- Nie ja zabiłem panie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwFG2uRFAAt
- To kto?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOWCb4FXPiP
- Naharnum. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsjbPOtGnu6
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡq2pRkwDgtJ
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRftY7felJk
- To długa historia...61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUi2spvorgB
- Powiedziałem!61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡpRIq06jYfd
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjqJT3x8p8t
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1iCmvmT7XV
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYDfW6DWSZH
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDmUyNTC0xt
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd0bVA8wePq
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGlrAKSE4BN
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeJ7pkS5EBc
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5hT5hOwMUL
.....61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFPSel8Becx
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ66ZUvYPIsS
61Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMzdRhi0cRv
and then Add to home screen.