Mayısın hain sıcağına, bu soğukkanda erişmek üzereydi o dakika. Ahşap kapı hiç zorlanmadan, yağ gibi açılmıştı. İşte o saniye ne olduğundan bihaber bir duyguya kapılmıştı. Kapıdaki adam mama'nın omuzuna nazikçe koydu elini. Ceketinin cebinden bir mendil çıkardı yetmezmiş gibi. Kendini bir sıfır önde zannediyorsa yanılıyordu zira görevi çoktan kendisi üstlenmişti.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyIlsLsOzQw
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWvkr5iLciu
Hızlı işledi. Aynı şekilde hızlı karar vermesi gerekti. Büyük adımlarla evden uzaklaşırken başka şansının olmadığını düşündü. Göğsünün kaşıntısından kurtulmalıydı. Evden biraz uzaklaştıktan sonrasına kadar onu takip etti. Rastgele bir yerde durunca takımlarını çekmiş olan, müthiş fırsatı elinin tersiyle itmeyerek yanına adımladı kahveli. Dikildi yanında ve uzattı elini, sahte samimiyeti kurmak istedi, söyleyeceklerine cevap duymak istedi. Ancak ötekisi, reflekslerini konuşturup bir adım geri gitti. Kaşları çatılmıştı ve gözlerinden şüphe dolu renk seziliyordu buradan. Renk vermedi. "Karşılaşmıştık." Yumuşamasına zaman tanımadan büyük bir nefes çekti içine, kafasıyla onayladı. Ağır kafasıyla. "İsmin neydi?"104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnCiPX9cYDR
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZp8k2VdbWp
"Yanvar."104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡts9fBzZmQ9
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8ik9dztAC7
Tatlı talı duydu cevabını. Kalktı kaşları. Çünkü aynı ırktan olunca genelde orijinali dökülürdü ağızdan. Neden, birden vatanını satıp soğukkanlardan olmaya mı karar vermişti? Hayır, hayır çok belliydi. Apaçık, şüphelenmişti. Haz etmiyordu. Duyguları karşılıklıydı ama. Sustu. Onayladı başıyla. "Pavel, memnun oldum. Mezarlığa gidecek misin?"104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXZxhZJR6PB
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡspVj52Wm8A
Konuya geldi kahveli, Pavel. Mezarlık.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0QfL2ggQ1y
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg1czingyYP
"Evet."104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMYeb7ineQT
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡO5JWrTBN4T
Sorun çözüldü çünkü artık yalnız olmadığını, o kadar da tatmin olamayacağını anladı. "beraber gidiyoruz öyleyse." dedi. Karşısındaki onu onayladı. Fikir, zaten ona aitti. Hızlıca açtı ağzını. "Hayır, önce sen, en son ben gidiyorum."104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhZAfSJQcYU
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg96SuogxZf
Güldü Pavel. Birkaç saniye eliyle ceplerinin içindeki ip parçalarıyla oyalandı. Silkti omuzlarını, bir tartışma içerisine girmek için pek müsait ve hevesliydi fakat bunu daha fazla çocuklaştırmamak adına sessiz kaldı.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxSrMavowcO
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLtg8Ieilub
"Anlaşamıyoruz zannedersem. Bunun için tartışmayacağım. Seni engellemeyeceğim aynı zamanda. Buna nasıl, niçin ortak olduğunu anlamıyordum. Mümkün olduğu kadarıyla karşı karşıya gelmeyip halledelim."104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaiAc9HHpgG
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡB0h8mQmnY6
"İstersen tartışalım."104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUtGYHf4fsX
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOwsZfk4jvl
İkisi de lüzumsuz gerginliğin farkındayken gerginliği örtmeyip üste çıkmaya çalışan bir Pavel vardı. Olgunluk onda kalmalıydı, gibi düşünüyordu. Güldü, ötekinin omuzunu rahatsız edici bir üslupla sıkıp bıraktı ve geçti gitti oradan. İlk durağı mezarlıktı. Soğuğun en acımasız aşamasında yürüme yolu aşıp vardı oraya. Şimdi en son o varmıştı. İç rahatlığıyla etrafa bakınıp geri döndü evine. Yalnız mesafe, hayvan saldırısı ihtimali ve en fenası soğuk onu zorlamıştı. Eve gider gitmez hastalık uykusuna kapıldı. Zihni o uyurken bile durmamış, onlarca rüyaya mal olmuştu. Hiç uğruna.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCaaphL8Pzn
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtanl0sTmCX
Sabahına varmak üzereydi. Öyle uzun bir uyku çekmişti ki gerçeklikten kopmak üzereydi yolculuğunun arasında uyandıklarıyla. Sabah olduğunda onu bölen şey çocuğun eve olan ziyaretiydi. Fakat Pavel bunu gerektirecek hiçbir şey yapmamıştı. Ne merkeze gidip yeni gazeteleri almıştı ne de çocuktan alması gereken miktarı. Hatırı sayılır yol tüketen çocuğu azıcık parayla merkeze yolladı bunun için. Yapmaması gerekirdi. Henüz ilk günden sorumluluklarını yerine getirmeyişinin sonuçları belirginleşmeye başlamıştı. Şu saatten sonra onun tek sorumluluğu vardı. Kabanını giydi, fırından ekmeğini ve sigarasını aldı. Mezarlığa yola koyuldu. Sabahın körüydü. Mezarın üstünde körpecik çiçekler duruyordu. Ondan önceki ziyareti simgeleyen, anlamsız yaprak parçaları. Son gelemediğinin farkında oldu. Şayet bu gerekiyorsa, ekmeğini bıraktı toprağın üstüne. Yol kısa değildi, uzun ve zorluydu. Gitmek istemedi, dinlenmek istedi. Ağacına geçti, oturdu. En az bir saati devirecekti, sonra gidecekti. Tatmin olduğu an.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyuP0m48V7P
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwM5s1Wfk8q
Birkaç saat. Tüm dakikaları elindeki paketin yarısıyla devirebildiği için mutluydu. Sabahın köründen öğleye kadar hava bir hayli ısınmıştı. Şaşılacak kadar. Dolayısıyla onun açısından daha katlanılabilir bir hale gelmişti hava şartları. Susuz ve aç olsa da bu kutsal görev için adağından kendini, güzel hislerle çevriliydi. Yalnız boş durmak canını sıkmıştı. O da kalkıp etrafa göz atmaya başladı. Sınırı aşmadan mezarı temizledi. Otları, çevresindeki taşları, mezarın düzenini... Işıldatmaya baktı ortalığı. Donmuş toprak arazisinde sağlayabileceği verimi sağlamaya çalıştı fakat nihayetinde toprak siyah, otlar soluktu. Göze çarpacak bir değişim gerçekleşmedi. Ağacın dibine geri oturdu. Geçmek bilmeyen zaman için tek çözümü uyumak oldu. Yorgunluğunu uykuya verip kapadı gözlerini Pavel.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPQPjPwnhtP
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvw1EXC4lqf
Karın açlığı, konforsuzluk, buz ve de bir hayvan, Pavel'i burnuyla dürtükleyen. Bunu yaşamakta olan çiftçilerin yarısı deneyimliyordu fakat fazlaydı. Çok fazla. Bu çakal, onu bir yem olarak görüyordu. Yemek istiyordu. Bu yüzden kokluyor, canlılık belirtisi aldığı vücudun ölmüş olmasını diliyordu, yemek için.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxmsUp4tiDm
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmWUD0hcR7u
"Dost. Uyan."104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1uvsrpC4sh
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbhfQJ85Vm4
Ani bir ürkmeyle ayılan Pavel, karşısında tam da görmeyi beklediği kişiyi görmüştü. Davranışını anında çakmış, ona iyilikte bulunmasına fırsat tanıdığı için kendinden nefret etmişti. Hemen toparlanıp oturduğu yerden dikildi sersem şekilde. İyi bir uyku değildi. Berbat bir haldeydi.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4FbqJ7O4rZ
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAxzlMZceJI
"Donarak öleceksin."104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiE83XOonJx
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDdBVD1dAzu
Gülümsemeyle karşılık verdi. Haklı olabilirdi fakat o kadar kolay değildi. Teşekkür edip burada kalacağını söyledi. O esnada Yanvar onu olduğu yerde bırakıp mezara yöneldi. Tam bir saat boyunca, karanlıkta bir şeyler yaptı. Bir saat sonra Pavel'in yanına geri döndü. Israrla onunla gelmesini söyledi fakat Pavel reddetti.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqmEirfYYBN
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgOLWX0sNG5
Ötekinin kaybedecek pek bir şeyi yoktu. Pavel'in düşündüğü gibi en son burayı terk eden olmak için hiçbir çaba sarf etmedi, arkasını dönüp uzaklaştı oradan. Geriye kahveli ve mezar kaldı. O anlardan sonra Pavel iyice ayılmaya başladı, aniden geldi bu aydınlanma. Karanlıkta buradan gitmek zor işti. Bir de aç ve sersemsen, geri zekalının tekiysen ekstra zordu. Endişelendiği kişi tamamen kendiydi. Ne yapacağını bilmiyordu şimdi. Mezarın altındaki bile daha konforluydu Pavel'den! Keşke ölseydi de mezarın altında o olsaydı! Korkunç. Atmosfer ürkütücü bir ay ışığıyla kaplanıyordu. Kim bilir kaç çakal daha buradaydı. Can havliyle ayağa kalktı, koşarak ezberinde kaldığı kadarıyla yolu inmeye başladı. Hemen bir sigara yaktı. Her yakışında parmaklarının ısınmasını fırsat bildi. Soğuktan uyuşan ayak parmakları, kulakları onun için dezavantajdı. Dik bir dağın dikliğini yansıtan yokuş acı içinde savrulmasına neden oluyor, içmiş gibi yürüyordu. Koşmaya başladı. Yarısında koşuşunun, takılıp yuvarlandı bir metre kadar. Sinirle bağırıp hızla ayağa kalktı. Geriye kalan yarısı da yorulduğunda bitti. Ne yaptıysa bir türlü yolu bitiremedi. Kilometreleri yavaş, donarak bitirdi. Hızı düştü zira kuvveti kalmamıştı. Zorla geldi evine. Hemen soyunup yatağına girdi. Ekmeğin mezarın üstünde kalmadığını biliyordu.104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZSyFTQOStX
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGmdf7j7ecT
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ15puvDp0G5
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKpvDBXRwCy
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU4zmZjXXKh
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5QiORpyYUe
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvYAzSHlTyT
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbiIhO5LKtV
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2gxXrYGhBM
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9ZmCxLntNb
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTThQO5UTiI
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAQ0vO9hCau
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHXLeCXPE5z
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi1pGw9N2pg
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX8qeJsPlep
104Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtWlpkwy5ie
8964 copyright protection100ＰＥＮＡＮＡeaJzGYI0qJ 維尼

18.221.142.39