Mojemu Panu, Jezusowi Chrystusowi
Jafet I326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFVxPEdTjtd
Sprawa śmierci córki
326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKKOcKMI9uN
Słońce prażyło niemiłosiernie, a gorący piasek parzył jej bose stopy. Mąż leżał obok, cały we krwi, a ona powoli, ale jednak żegnała się z życiem. Podróż z ukochanym do pobliskiej wioski Hamod w celach handlowych nie miała się tak skończyć. Miała tylko sobie kupić szaty, bo stare się zniszczyły, na skutek długiego używania. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBejMhtKtbw
Nie miała pojęcia, ile już tutaj leżała, ale sądząc po pozycji słońca, była w stanie oszacować od trzech do pięciu godzin. Jej ojciec uczył jej tej techniki. Ojciec... Czuła mocne ukłucia żalu na myśl, że już go więcej nie zobaczy. I jego, i matki, i ich synka... Który skończył dopiero dwa lata. Na samą myśl o nim łzy napłynęły jej do oczu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyWJ8gMNq7L
Potworny ból w brzuchu od ostrza, coraz bardziej się nasilał. Czuła ciepły, czerwony płyn, jej własną krew. Czuła, że robi się coraz słabsza. Czuła, że umiera. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6boM1od5PI
- Jahwe! - pomyślała. - Proszę Cię, skróć moje cierpienie.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡy4wsxQyEkU
Odeszła wraz z zachodem słońca.
.....
Mężczyzna w wieku czterdziestu pięciu lat, człowiek prawy, z doświadczeniem, o imieniu Jafet, siedział w swoim ogrodzie, wokół kwitnących na najróżniejsze kolory kwiatów, popijając słodkie czerwone wino i delektując się jego smakiem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIPSKOTb6z4
Był szabat, dzień siódmy, więc zgodnie z nakazem bożym odpoczywał, regenerując siły po ciężkim tygodniu. Jako doradca króla, nie narzekał na niedostatek, cieszył się dobrą opinią, mając jednocześnie pieniądze, którymi się chętnie dzielił z żebrakami. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKbck0oNRME
Miał długą brązową brodę, miejscami siwą, czujne niebieskie oczy, oraz idealnie wygolone włosy. Jego biało-niebieska szata powiewała wesoło na lekkim wietrze, łaskotając go przy okazji po nogach. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfZHXi9BPoh
Dopiwszy wino, wrócił do domu, gdzie odniósł do kuchni dopity kielich (zawsze pracownikom i niewolnikom robił w szabat wolne), a potem ruszył do sypialni w której bawił się z jego żoną ich wnuk; Jakub, dwuletni uroczy chłopczyk z bujną blond czupryną i identycznymi oczyma jak Jafet. Ów dziecię, jak na swój wiek, umiało całkiem dobrze chodzić, oraz powoli układał pierwsze zdania. Jego matka, a córka Jafeta nie dała mu drugiego wnuka (lub wnuczki), a dwaj bracia Estery pojechali do dalekich krajów, jednocześnie zapominając o ojcu i matce. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOSLpR6vW1y
Mąż gardził nimi otwarcie, ku niezadowoleniu swojej żony, która liczyła na to, że jej synowie się opamiętają i wrócą do stolicy; do swojej rodziny. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOIWryA0BU9
Estera natomiast, wraz ze swoim mężem Joachimem wyjechała do pobliskiej wioski, słynącej ze swoich dobrych i tanich szat, aby kupić nowe, bo te których teraz używała coraz bardziej się niszczyły. Zazwyczaj wyprawa zajmowała im około tygodnia; dojazd, kupno, odpoczynek w dzień święty i wyjazd. Takie wypady rzadko się zdarzały, Joachim jej mąż, człowiek nie mniej prawy jak Jafet, chciał się uczyć u niego, aby zostać na dworze u króla. Król lubił jego zięcia, sam Jafet polecał mu go, można by powiedzieć, że on i król byli dobrymi znajomymi, a nawet: przyjaciółmi. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ61aR6odBsY
Wszedłszy do sypialni, spostrzegł, że Jakub śpi smacznie ze swoją babką w łóżku, toteż wyszedł i zamknął drzwi najciszej jak potrafił. Usiadł w swoim ulubionym fotelu w salonie i zaczął szyć. Wielu mówiło mu, że to zajęcie tylko dla kobiet, ale on osobiście się z tym nie zgadzał. Szycie pozwalało mu się zrelaksować, zwłaszcza przy winie, zapachu wieczoru i świecy. Dolał sobie wina i usiadł. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxEVPdueNn1
326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKKcXwJegKP
Kolejny dzień doradzania królowi zaczął się dosyć przyjemnie. Pomógł w rozstrzyganiu konfliktów, doradzał w sprawie stosunków dyplomatycznych, a teraz przyszedł czas na ucztę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvWfVCIuCi9
- Jafecie drogi, ile to lat mi już doradzasz? - zaczął władca. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBIERQUye1f
Nie miał na sobie korony, natomiast prestiżu jego osobie dodawały liczne zdobienia szat w niemalże wszystkich kolorach tęczy. Władca uwielbiał ubierać się kolorowo, Jafet uważał, że oddaje to prawie w stu procentach jego wesoły charakter. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXnOtndAY3c
- Mniej więcej piętnaście, panie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHH4ytlWVMG
- Chcę żebyś wiedział, że bardzo to doceniam - zrobił dłuższą pauzę, dodając swoim słowom dramaturgii. - Widzisz, ani mój młodszy brat, chodź jakże inteligentny, nie ma pojęcia, jakie to wszystko jest ciężkie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZvUNcPgWIL
Wskazał ręką na zdecydowanie młodszego, ale podobnego do siebie mężczyznę, w ubraniu na pierwszy rzut oka zrobionego z jedwabiu. Najpewniej ktoś niesamowicie próżny, pomyślał. Wyraźnie większy brzuch od pozostałych, wskazywał na niezwykle beztroskie życie, a gdy przyjrzał się dokładniej; spostrzegł podkrążone oczy. Chwilę zastanawiał się nad ich przyczyną, aż doszedł do wniosku, że najprawdopodobniej brat władcy nie nadążał nad ilością zabaw.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡID1pAc8drP
- Ile ma lat, jeśli można spytać? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ38sVAg90Y9
- Niedawno minęło trzydzieści pięć lat, odkąd przyszedł na świat. - westchnął - Ach, żebyś wiedział Jafecie drogi, jak już mam dosyć... Wiek mój co prawda nie przekracza pięćdziesiątki, ale jestem już tym zmęczony. A jeszcze trochę będę panować, skoro mój syn ma dopiero pięć lat...326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJIxSxXYRyR
Urwał, gdyż podszedł do niego żołnierz, sądząc po ubiorze, wyżej postawiony i powiedział coś szeptem do władcy. Doradca wyraźnie dostrzegł jak mięśnie u rozmówcy się napinają, a po jego twarzy spływają pojedyncze krople potu. Chwilę później wstał, przerosił biesiadników i ku ich zdziwieniu poszedł na komnaty z ów żołnierzem. Ucztujący szybko powrócili do porzuconych zajęć, a Jafet dojadł posiłek w milczeniu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsDSyVagLi6
Kiedy skończył i postanowił udać się do swoich poprzednich zajęć, napotkał na korytarzu innego sługę, który go poinformował, że król pozwala mu wrócić do domu, aby odpoczął i zajął się swoim dworem.
Pod bramą napotkał żebraka proszącego o jedzenie, powiedział mu więc, aby udał się z nim na jego dwór. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlKxLOBJIvL
- Dziękuję ci, o panie! Dziękuję! 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9citpWM3IM
Mężczyzna, bo nim był proszący, ubrany był w łachmany, ze zniszczonymi sandałami na stopach, całymi pokrytymi błotem, twarz miał pobrudzoną, a brudne i potargane włosy spięte Jafet sam nie wiedział czym. Widząc, że mężczyzna jest zdrowy, ale wychudzony, postanowił mu zaproponować zatrudnienie na jego dworze. Wesołe iskierki pojawiły się w oczach człowieka, który zgodził się bez chwili wahania.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJZiTdbyFXK
Znalazłszy się wreszcie w domu, Jafet przedstawił pozostałym pracownikom i niewolnikom ich nowego towarzysza, po czym przydzielił mu łóżko w pokoju dla niewolnika i sług. Mieszkali oni tam wtedy, kiedy zostawali dłużej, albo nie mieli gdzie się podziać (jak w wypadku żebraka). Jafet miał zwyczaj zatrudniać właśnie takie osoby, aby mogły stanąć na nogi. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAJsG4BuCJA
- Chwała Jahwe, za to że na ciebie trafiłem, panie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ16MdchN3jt
Mężczyzna jak się okazało miał na imię Symeon, a został żebrakiem ze względu na liczne długi, oraz brak stałego źródła zarobku i miejsca do życia. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg7fRQzMcdj
- Jestem takim samym człowiekiem jak ty - po chwili dodał. - Idź proszę do kuchni i pomóż pozostałym w przygotowywaniu wieczerzy. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFzEbsYEWjH
Mężczyzna kiwnął głową i udał się w stronę pomieszczenia z którego dobiegał największy hałas. Jafet w tym czasie wyszedł na ogrody, lustrując je wzrokiem i szukając wnuka z jego babką. Jakub biegał wesoło swoimi krótkimi nóżkami po mikroskopijnej polanie, natomiast jego żona siedziała przy drużce i nie spuszczała z malucha wzroku ani przez moment. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡd6QhYQsXrn
Podszedł do niej. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlx22i79oHI
- Niepokoję się - zaczęła, nawet na niego nie patrząc. - Długo ich już nie ma. Co jeśli coś im się stało?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOyPnruw8ts
- A co miałoby się stać? Pojechała przecież z Joachimem. Mąż wysoki i zwinny, co prawda bić się nie umie, ale najeźdźcy pomyśleliby co najmniej dwa razy, zanim by ich zaatakowali. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmzSajN8Wf9
Było to marne pocieszenie dla jego żony, iż sam nawet nie wierzył w to co mówił. Zbóje mogliby ich zaatakować nawet w troje, a gdyby się postarać; dwoje. Nie mieliby żadnych szans. Ani Estera, ani Joachim nie poradziliby sobie z potężnie zbudowanymi, umięśnionymi ludźmi, którzy żyją z napadów.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡu29OSzeGMZ
- A daj mi spokój. Dwoje dzieci zniknęło nam praktycznie z oczu, poza tym, co z małym?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2Z6GRQHEeH
- Mały ma dwójkę rodziców, dziadka i wspaniałą babcię.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVbW8deP6Yg
Słowa które wypowiedział, rozczuliły kobietę. Jej policzki zaczerwieniły się; w tym samym momencie wstała i go przytuliła. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvH5Po6Ws29
- Myślisz? - zapytała. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtjTHMlvjZE
- Tak. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmFBDQfZnBS
- Panie, panie! - usłyszał głos Symeona, oraz stukot obuwia uderzającego o drużkę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8ttmmttk1L
- Co się stało?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3Q0iwbzrMO
- Jakiś dostojny człowiek do pana. Co mam mu przekazać?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQ0pFCYpVX4
- Że już do niego idę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ79iaXT5wy9
W tym samym momencie ruszył spokojnym krokiem za Symeonem, pędzącym w te pędy.
- W czym mogę służyć? - rzucił w stronę człowieka, który właśnie wchodził do środka. - Stało się coś?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHgkmr0PnlN
- Ależ drogi panie, stało się! Stało się coś strasznego! 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7KydTPmGNu
Twarz niespodziewanego gościa wyrażała głęboki niepokój, lub żałobę, Jafet szacował że oba z tych odczuć. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoHP8jxAm36
- Mów. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡloWK9fBZBh
- Oczywiście szanowny panie, ale czy byłoby problemem prosić o trochę wody? Spragniony jestem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1nLcySlbJ1
- Ależ oczywiście. Chodźmy do sali biesiadnej, tam się napijemy, a moja żona zrobi placek, z trzech miar mąki. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLOyS1wcJTz
- Dziękuję, ale nie ma takiej potrzeby. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkglTIlRqvN
Spojrzał na Jafeta z wdzięcznością. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlfF01SWY53
Chwilę później siedzieli przy stole, a ogień przyjemnie trzaskał w kominie, robiąc przyjemny kontrast z zachodzącym słońcem. Kiedy się napoili, a sługa przyniósł placek, gość zaczął mówić. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZGECnXTuIm
- Mam dla ciebie złą wiadomość, panie. Król kazał mi ją przekazać tuż po tym, jak potwierdzone zostały słowa Beniamina.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6s7wD83K3s
- Chodzi ci o dowódcę wojsk, bliskiego przyjaciela władcy? Czy on aby nie był w drodze powrotnej z powrotem do stoli...326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNEgPRidt1z
Zamarł. Już powoli jego podświadomość podpowiadała mu, co ten człowiek miał zamiar mu przekazać, ale opierał się. Nie chciał o tym myśleć. Samo to, napawało go takim przerażeniem, o jakim tylko słyszał, ale nigdy nie odczuwał. Teraz mogło się to zmienić. Był wściekły na swoich synów, ale jego córeczka... Jego mała córeczka....326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE31xPpC1Ys
- Co się stało? - ledwo zdołał wydusić.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrUcyJMrozK
- Pańska córka...326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPEKin5wdVS
- Co z nią?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5YvhfjZf4O
- Nie żyje. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjiggkZzklY
To co teraz poczuł, sprawiło, że już nic nigdy nie będzie takie samo. Takie ukłucie, takie przebijające jego serce jak jakaś gorąca stal, wywołując niewyobrażalny ból, ból w jego sercu. Ból, jakiego nie doświadczył nawet podczas śmierci jego rodziców, którzy utonęli podczas przeprawy przez morze. To uczucie, jakby rozciągało się nie tylko w przestrzeni jego serca, ale również w czasie. Czasie, będącym kilkunastoma, ba kilkudziesięcioma latami jego życia. Widział wszystkie chwile jej życia w jednym momencie, uderzające w niego z każdej strony. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBZakoZyqMj
Ból, jaki odczuwał, odebrał mu mowę, wytłaczał wszystkie łzy z jego oczu tak mocno, że wypływały z nich niczym wodospady, spływające nieregularnie po rysach jego twarzy, po szacie, ostatecznie uderzając w podłogę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCZt2mR3Ifl
- Beniamin wracał ze swoim odziałem do stolicy. Nie tak daleko, bo jakieś dwie godziny drogi konno, znalazł spustoszony mały obóz, a z oddali: sylwetki dwóch ciał. Kiedy zobaczył czyje to ciała, wysłał część swojego oddziału wraz z zastępcą do miasta, a sam został i strzegł twojej córki.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGdtPxE4ZLk
Końcówka zdania posłańca uderzyła w niego jak obuch. „Twojej córki”. Nie docierało do niego jeszcze co się wydarzyło, ale powoli jego ciało zaczęło się trząść. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡB1Ei95nEaU
- Oddział dotarł w czasie, kiedy król ucztował. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZvZ2xbNekf
- To dlatego wyszedł... - mruknął pod nosem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0t3W2zVUfV
- Co?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡVTRahfICoF
- Nic. Kontynuuj proszę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgvwbR91suu
- Król wysłał kogoś, aby to sprawdził. Kiedy wrócił z przykrą wiadomością, niezwłocznie kazano mi do pana przyjść. Za niedługo rusza wóz po ciało. Idzie pan?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡT2RQVGbxTg
- Oczywiście - rzucił ze łzami w oczach.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmJY00f8QUN
Kilkanaście minut później jechał na swoim białym koniu za wozem, przy towarzystwie nieznajomego.
Słońce właśnie zachodziło, barwiąc tym wydarzeniem niebo na kolor jasnego różu. Chwilę po tym stopniowo przekształcało się w granatowy, przy okazji generując białe dziury na niebie w postaci gwiazd. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7h7rNpsq0F
Jafet okrył się szczelniej tkaniną, ponieważ robiło się coraz chłodniej. Byli mniej więcej w połowie drogi w tamtą stronę, gdy temperatura na zewnątrz zaczęła mu na dobre przeszkadzać. Nie odczuwał zmęczenia, wręcz przeciwnie: czuł, że jeśli wróci do domu jeszcze tej nocy, na pewno nie zaśnie. Nie mówił swojej żonie co się stało, nie chciał jej ranić, przynajmniej nie teraz. Teraz musiał się przygotować na to, co zobaczy. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhhz0eK090r
Wkrótce ujrzeli pochodnie na dole kanionu, przyjrzawszy się dokładnie i stwierdziwszy, że to na pewno oni, skierowali się w stronę drogi przebiegającej przez wyrwę z łagodnym zejściem na dół. Uważając, by nie uszkodzić wozu, zjechali na dół. Następnie udali się przez prostą część drogi, aż do miejsca, będącego ostatnim, które zobaczyła jego córka.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWnm61mi91T
Z jednej strony znajdowały się spopielone namioty, a z drugiej mały obóz rozstawiony przez żołnierzy. Na spotkanie wyszedł im mężczyzna o zaokrąglonej czarnej brodzie, odbijającej się wyraźnie od płomienia pochodni, którą trzymał w ręce. Miał surowy wyraz twarzy, ale jego oczy wyraźnie pokazywały, jak bardzo jest zmęczony. Posłał w ich kierunku smutny uśmiech. Prawa brew drgała mu, zauważył Jafet. Ledwo widocznie, ale jednak. Był to sygnał, że jest wyraźnie zdenerwowany tym, co ma mu pokazać, jednocześnie ukrywając swoje prawdziwe emocje. Widok jego zamordowanej córki musiał nim mocno wstrząsnąć. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNuuRIuoTIX
- Witaj, panie - zaczął. - Wiem, że musi ci być ciężko.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5w0ILeEMBS
- Chcę ją zobaczyć.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNJz9AKq3S1
Ledwo powstrzymał ryk, ryk bólu, chcący się wyrwać z jego piersi. Powoli rozpacz pochłaniała jego logiczne myślenie, z sekundy na sekundę tracił nad swoimi emocjami coraz bardziej kontrolę. Obawiał się, że wybuchnie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbZI2J13fAw
- Doskonale to rozumiem, ale to nie jest najlepszy pomysł. Jesteś panie zapewne wycieńczony, zapadł zmrok, w dodatku jest dosyć chłodno. Proponuję, abyś się przespał w namiocie, aż do świtu; nie ruszaliśmy... - urwał na moment. - Nie ruszaliśmy pańskiej córki, gdyż nie wiedzieliśmy, czy byś sobie tego życzył. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLCUHTNRcJH
- Dobrze. Zaczekajmy więc do świtu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBygv1174Ip
Udali się do pobliskiego największego namiotu, gdzie nalano Jafetowi jak i Benjaminowi po kieliszku wina. Usiedli na suchej ziemi i zaczęli sączyć napój w milczeniu. Skończywszy, Jafet rozłożył posłanie w rogu schronienia i zasnął.
Następnego ranka, od razu po obudzeniu się, Żyd poszedł w stronę pogorzeliska. Poza spopielonymi namiotami i suchym podłożem, oraz unoszącym się; coraz słabszym ale jednak dymem, nie wyróżniał się ten obóz niczym szczególnym. Jafet uruchomił wyobraźnię, widział w niej rzucający się z daleka w oczy obóz. Skrajną głupotą według niego było rozbijanie go na dole kanionu; nie spodziewał się tego po swojej córce oraz jej rozważnym mężu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUlvdByChEL
Żołnierze mogli sobie na coś takiego pozwolić, byli uzbrojeni i liczni, więc potencjalni zbóje nie zaatakowaliby ich. W przeciwieństwie do małżonków. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnEmjMVgThn
Z drugiej strony, jak dobrze zna te tereny, nie było za wiele możliwości, aby rozbić obóz. Nie zmienia to jednak faktu, że lepiej byłoby nieco zboczyć z trasy, aby znaleźć bardziej bezpieczne miejsce na przenocowanie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuHl46Y6Xr9
Wszedłszy na teren miejsca zabójstwa, wytężył swój wzrok. Nie chciał pominąć żadnego szczegółu; zależało mu, aby dowiedzieć się jak najwięcej o mordercach. Najpierw zobaczył zwłoki Joachima. Jego ciało, ciało wysokiego, szczupłego, ale niezbyt umięśnionego mężczyzny zostało brutalnie okaleczone, ponad połowę jego powierzchni pokrywała zaschnięta krew, Jafet wyraźnie widział cienkie, ciemniejsze i dłuższe rany, zapewne po nożu, lub jakimś innym ostrzu. Kucnął przy jego ciele, aby lepiej mu się przyjrzeć. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvmSvi4XSgg
Rany są zbyt wąskie, pomyślał. Nie mogły być zadane za pomocą siekiery, widać wyraźnie, że zadano ją z pomocą noża, lub innego narzędzia tego typu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvWMIFCtra6
Przeniósł wzrok wyżej, na głowę. Nie dopatrzył się u niej żadnych uszkodzeń, nie dał się zmylić krwi brudzącej jego podgłówek. Wokół ciała unosił się lekki, ale nieprzyjemny zapach powoli psującego się ciała, ale nie wyglądało ono źle, najwyraźniej zaczęło się szybciej psuć ze względu na upał panujący w tym miejscu w środku dnia.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbL9QyJRX4g
- Czemu klęczysz przy ciele swojego zięcia? - po głosie rozpoznał Benjamina. - Nie znałeś go długo, czyż nie?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTr10fB5nTx
- A co to za różnica, czy znałem go długo, czy nie? Był moją rodziną. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡstZrrNnTLl
- To w takim razie czemu się mu tak przyglądasz? Przecież go widzisz nie pierwszy, ani nie drugi raz. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSUxXDd2HA5
- Przypatruję się jego ranom. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmPiKP4D1rr
- I co wnioskujesz?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMvr7Aocl13
Jafet dopiero teraz wstał, po czym odwrócił się w stronę kompana.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmeCrr84f7p
- Wnioskuję, że zmarł, tracąc dużą ilość krwi, na wskutek brutalnego i wielokrotnego pocięcia ostrym przedmiotem, najprawdopodobniej nożem, lub sztyletem. Zmarł niedawno, zgaduję, że wczoraj rano, ciało jeszcze się nie zepsuło, ale czuć już lekki zapach.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbfk9encDuu
Jego słowa wywołały szok na twarzy Benjamina. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhA5qAhf8U2
- Skąd ty...326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwCQmoTxsny
- Logiczne myślenie, przyjacielu. Wiele razy pomagałem królowi w rozstrzyganiu sporów, miałem sporo czasu, by wyostrzyć zmysły, oraz rozwinąć zdolność logicznego myślenia. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1Vec61oV8Y
- I co dalej? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF6rcfTjBBD
- Dopiero zacząłem badanie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4fa6M3X5oz
Szedł dalej, z każdą sekundą bojąc się coraz bardziej tego, co nieuniknione. Prosił Jahwe w Duchu, aby Dał mu siłę walki ze swoimi emocjami. Aby nie wzięły nad nim kontroli, aby nie pozbawiły go umiejętności logicznego myślenia. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQTC1W5axy5
Zorientował się, że obóz składał się z czterech namiotów, ułożonych w dwa rzędy po dwa namioty. W środku zrobiono miejsce na ognisko, z odpowiednią ilością wolnego miejsca w kształcie okręgu, aby niczego nie podpaliło. Kiedy podszedł pod jego pozostałości, zamarł. W jednym z czterech przejść leżała jego córka. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0bUjbQOlGl
Nie zorientował się, kiedy rzeki łez zaczęły się wylewać z jego oczu. Nie zorientował się, kiedy wydał ryk bólu, ryk który zdarł mu gardło, pozbawił głosu. Nie zważając na protesty towarzyszy podszedł do ciała jego malutkiej, bezbronnej córeczki. Jedyne co zobaczył, poza jej smutną twarzą, była rana, wąska i krótka, jakby od wbicia czegoś ostrego. Widział krew. I tyle. Nagle opadł z sił, usiadł i oparł swoje ciało o płócienną ścianę namiotu. Potem widział ciemność.
Kiedy się obudził, zorientował się, że znajduje się w jednej z komnat sypialnianych w pałacu króla. Władca siedział przy jego łożu, popijając wino z pucharu i jedząc owoce. Zobaczywszy, że Jafet się obudził, nalał mu również i podał kielich. Zaczęli pić.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡItH78thw1H
Sytuacja była bardzo niezręczna. Władca wpatrywał się cały czas w swój kielich, Jafet tak samo, ale ukradkiem na niego spoglądał. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrdvrmxDs5C
- Jak się czujesz? - zapytał w końcu. - Po tym wszystkim?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡV7V1fSHwq3
- Szczerze mówiąc - westchnął. - Paskudnie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqe3VXA18jO
Taka była prawda. Nie silił się na żadne uprzejmości, nie miał po prostu na to siły. Jedyne o czym w tym momencie myślał, było znalezienie się w swoim własnym domu i położeniu się w swoim własnym łożu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjrjn2N2toZ
- Gdzie moja żona? - dodał po chwili. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhD8PWSQkkB
- W sąsiedniej komnacie z małym Jakubem. Wie o wszystkim. Od razu jej powiedzieliśmy o wszystkim, łącznie z twoim... Stanem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1qvPUzeJuG
- ŻE CO? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWa8DGifr8y
Wpadł w furię. Jak mogli jej to zrobić, jak mogli to zrobić samej, wrażliwej kobiecie, bez męża u boku, nie wspominając już o tym, że cały czas się opiekowała małym. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWh2nG1H9kP
Jafet zerwał się z łoża i pobiegł szukać żony. Otworzył drzwi i wybiegł na korytarz. Nie zwracał na nic uwagi, ani na to, że był okropnie słaby, ani na to, że jedyne co miał na sobie to tunika, w której wyjechał poprzedniej nocy. Biegł po dywanie, aby nie uszkodzić sobie stóp, oraz aby uniknąć poślizgnięcia się. Chwilę później wpadł na jakiegoś strażnika. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsZJkcV6QLK
- GDZIE JEST JUDYTA? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmqvXilaugK
Mężczyzna cofnął się, nieco wystraszony, albo zdezorientowany, ciężko było mu stwierdzić ze względu na panujące emocje. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyPMxuiYM9A
- W pierwszej komnacie na prawo za rogiem, panie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzIivIHjipx
- Dziękuję. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1fKMoZUsI7
Ostatnie słowo powiedział nie wrzeszcząc, ale już unosząc głos, wyminął ów człowieka i udał się do pokoju który wskazał. Wnętrze, poza inną barwą łóżek, praktycznie niczym się nie wyróżniało od tego, w którym nocował. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡawNfLFlFa0
Judyta, żona Jafeta, siedziała cała we łzach, trzymając w ramionach śpiącego Jakuba. Chłopiec uroczo drzemał, jakby zupełnie sobie nie zdając sprawy z powagi sytuacji. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWoEuOJvkUj
Podszedł do żony, dostawił sobie po cichu krzesło, tak aby nie obudzić malucha i usiadł. Wyciągnął długie ramię i objął delikatnie żonę, a ona wtuliła twarz w jego bark. Załkała cicho. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs2pRYrzASe
- Czy to prawda?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnPhBF9mo0Y
- Tak - uciął. Nie było sensu owijać w bawełnę, ani udelikatniać. I tak wiedziała, że to prawda, ale nie chciała w nią uwierzyć. Podobnie jak i on. Jego oddech stawał się coraz bardziej nierówny, oczy stawały się cięższe, jakby mieszczące się w nich łzy dodawały sporo do wagi. Mrugnął, a zaraz po tym poczuł spływające stróżki pojedynczo płynących łez; spływających powoli i bezlitośnie łaskoczących po policzkach. W tej właśnie chwili obiecał sobie, że wyznaczy sprawiedliwość ludziom, którzy to zrobili jego rodzinie. Ludziom, którzy przyprawili jego wnuka o zostanie sierotą, ludziom, którzy odebrali jemu i jego żonie jedyną córkę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUBHRF5TGsJ
.....326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6G4xxqhvEU
326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡx7FGnKOjo0
Przypatrywał się powoli swoim ofiarom. Znał ich doskonale, zarówno ją, jak i jego. Spodziewał się, że z wzajemnością, dlatego zakrył twarz chustą. Estera, dziewczyna na którą polował, spacerowała po targu, szukając czegoś dla siebie. Wnioskując po informacjach, które otrzymał, nowe szaty. Taki był jej cel wypadu poza teren stolicy. Uznał to za szczyt głupoty. Po co ryzykować tak bardzo, skoro mogła spokojnie sobie coś kupić u siebie? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm3s1elCgrK
Bawiło go to. Bardzo. To był jej ostatni błąd. Nie będzie miała okazji go naprawić. Ciekawe tylko, czy jej mąż, zdoła ją przed nim obronić. Oczywiście, że nie. W końcu nie był sam. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4est25WrMu
Było ich wielu. Bardzo wielu, jeśli patrzyć na stosunek ilości. Z połową tuzina dorosłych, dobrze wyszkolonych mężczyzn, jedna kobieta i jeden mężczyzna nie mieli większych szans. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmFfynf6nES
.....
- Panie - Jafet skłonił się. - Wiem, że szabat dobiegł końca, ale mam do ciebie osobistą prośbę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡv0IV0b3fN1
Żyd jeszcze tego samego dnia po uniesieniu się na władcę poszedł i go przeprosił. Bądź co bądź, pomimo tego, że są przyjaciółmi, jemu należy się większy szacunek. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡkoXCf7Cree
- Słucham? - uśmiechnął się do niego życzliwie, bez cienia żalu za nagły wybuch. Zapewne zrozumiał, że to w wyniku olbrzymich emocji. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaUFOCD5YUw
- Mógłbym wziąć tuzin mężów na dwa dni oraz wóz, aby posprzątać na miejscu zabójstwa? Chcę jeszcze raz się z tym zmierzyć. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm5QH13LqaY
Rządzący myślał przez chwilę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3pTZvlq1fk
- Hmm... Nie wiem, czy to dobry pomysł. Te emocje, te wydarzenia...326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMbTzKUxwcl
- Proszę - jeszcze raz pochylił głowę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoyeRbUAkZS
- Niech ci będzie zgoda. Tylko proszę cię, aby to długo nie trwało. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDKF5gffyiC
- Dziękuję, panie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ52IaBXlbK0
Niedługo później był już w swojej posiadłości i pakował bagaż. Na dwa dni nie potrzebował wielu rzeczy, głównie posłanie polowe, jakąś szatę, jakby się zrobiło chłodniej, zapas chrustu. Założył na siebie długą, niebiesko-białą szatę, wziął kij z drewna dębowego i ruszył w stronę pałacu, w umówione miejsce z woźnicą, z którą polecił mu się spotkać król. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYe0xfXyCtr
- Witaj. Jestem Jakub. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUphz2oTiT1
Uścisnęli się. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIIDoTf1DXE
- Jakub? To tak samo jak mój wnuk. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡazb6Pg5M90
- Wnuk? Ile ma?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrrgHDlnmKm
- Niedługo upłyną trzy lata, odkąd przyszedł na świat. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqz1BhZ49SF
- O! Moja córka niedawno skończyła! 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgSzu5dltIC
- Jak się nazywa, jeśli można wiedzieć?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡv7yNN3nX8y
- Sara. Żebyś wiedział, panie jaka z niej rozrabiaka. Wszędzie jej pełno! Ani na chwili nie można spuścić z oka!326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6ilj93HT1O
- Podobnie z moim. Żona cały czas pilnuje, aby nie zrobił nic sobie, ani swojemu otoczeniu.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrdCJM9gNGh
Nie zauważyli, kiedy zebrali się pozostali mężowie, ale nie było większego problemu, aby się z grać i wyruszyć jeszcze przed zachodem słońca.
- O Jahwe! Ależ zrobiłeś piękny kanion, Swoimi rękoma! - zawołał Jakub.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡi1LlJB3oev
- Nigdy go nie widziałeś? - zawołał ktoś z wozu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHYtcqJbq7b
- Widziałem, owszem towarzyszu. Ale za każdym razem gdy go widzę, czuję uniesienie na sercu, oraz chęć, by chwalić Pana. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2l4lI3VXSd
- Masz rację - odparł kolejny. - Mam identycznie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZrmCQpffqQ
- Ten kanion jest piękny - zaczął Jafet. - Szkoda tylko, do czego został wykorzystany, oraz co tu się wydarzyło. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡimRqWJWCIP
Powoli, z czasem aż zaczęli się przybliżać do pozostałości obozowiska, kiedy zaczęło się robić coraz chłodniej, zaczęli dostrzegać namioty, ułożone w dwa rzędy po dwa schronienia. Na samą myśl o nich, po plecach przechodziły Jafetowi dreszcze. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlBpSVyctyt
Swoje namioty rozłożyli nieopodal, później rozpalili ognisko, zostawiając pracę na rano. Zjedli kolację, a kiedy noc już na dobre zawitała na niebie, wraz z gwiazdami i księżycem, kiedy zrobiło się chłodno, każdy z nich udał się do swojego namiotu na spoczynek. Tym razem jednak, Żyd miał trudności z zaśnięciem. Nie mógł się pogodzić z myślą o tym, że nocuje niedaleko miejsca, gdzie zmarła jego córka i jej mąż. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFnhev5IMki
W końcu, nie wiedząc która jest godzina, zasnął płytkim snem.
Obudził się jako pierwszy, toteż nie zwlekając ani chwili wstał, założył szatę którą spakował i udał się w kierunku opuszczonego obozowiska. W pierwszej kolejności postanowił jeszcze raz zbadać miejsce, w którym zemdlał. Poza licznymi śladami stóp, odcisków leżących ciał, nie zobaczył niczego, co by się wyróżniało spośród tłumu. Zrobił krok w kierunku ogniska. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡebmCXVafe2
Kucnął i zbliżył głowę w stronę wypalonego opału. Skierował wzrok od góry do dołu, w stronę ziemi, przy okazji zdając sobie sprawę z tego, że drewno bliżej powierzchni było słabo wypalone, albo wręcz wcale. Dotknął zdawało się, nieruszonego przez ogień drewna, aby się upewnić. Palec potwierdził jego przypuszczenia. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡh12Pb889BG
- Wygląda na to, że zabójcy po popełnieniu zbrodni od razu zgasili ognisko, sprytnie. Ale w takim wypadku - mówił do siebie. - W takim wypadku, ciała musiały tu leżeć około całego dnia, nocy i dłuższej części następnego dnia, już nie wspominając o tym, że taki obóz wyglądałby normalnie... Coś mi tu nie pasuje.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwyA98aRzwX
Ostrożnie podszedł z powrotem do miejsca, gdzie jeszcze nie dawno leżała Estera. Przyjrzał się dokładniej odciskowi. Kiedy dokładnie zaczął go od nowa badać, zamarł. Odbicie wskazywało, że tors osoby leżącej był zbyt długi. Oznaczało to tylko jedno. Ofiara się czołgała przez jakiś czas. Być może godzinę, a być może cały dzień. Jafet wiedział już, że jego córka nie zmarła od razu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1eq9DwRDCo
Na samą myśl o tym, uronił jedną łzę. Nie dał jednak słabości wygrać. Miał zadanie, które chciał wykonać. Chciał, by mordercy zgodnie z Prawem Mojżeszowym, zostali ukarani. I dopilnuje tego, jeśli Jahwe pozwoli. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXzeInR4YES
Badanie całego obozu zajęło mu jakiś czas, ale zgodnie z jego poczuciem, nie był on długi. Słońce dopiero wschodziło, a Jafet tak naprawdę swój cel, po który tu przybył, osiągnął. Postanowił jednak, póki ma jeszcze trochę czasu, zbadać teren poza obozem. Obszedł w pobliżu cały teren dwa razy, po czym odszedł trochę dalej w kierunku przeciwnym z którego tu przyjechali. Szedł tak dobre kilkanaście minut, aż jego uwagę przykuł jakiś błyszczący przedmiot w oddali. Podbiegł w jego kierunku tak szybko, jak pozwalały mu na to jego doświadczone nogi, co wbrew pozorom nie trwało długo. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJCicMZh9hj
Dobiegłszy na miejsce przyjrzał się ów przedmiotowi. Okazało się, że był to sztylet, długi, ale jednocześnie wąski; błyszczący, posiadające złote zdobienia. Rękojeść owinięta była skórą, zabarwioną na szmaragdowy kolor; Jafet jednak nie był w stanie zidentyfikować, jakiego zwierzęcia była to skóra. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjZ2Ydwgrzy
To co jednak w szczególności zwróciło jego uwagę, to inicjał, mały ale jednak; wygrawerowany na rękojeści bliżej głowicy i rękojeści. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6LOgxByDoY
- Be, be, be... - pomyślał. - Kogo byłoby stać na taki sztylet, lub kto mógłby taki otrzymać? Wiem, że to ktoś, kto najprawdopodobniej ma imię zaczynające się na literę be. Pomyślmy.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKsMDfbadzY
Spojrzał w niebo. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoPooVko0Iq
- Jahwe, pomóż! Kto taki mógłby to być? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNe3zo2rRe3
Odpowiedź przyszła natychmiastowo, jakby wiedza której potrzebował (w co nie wątpił) została wylana mu na głowę. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRI1N65ZfB5
- Dziękuję. - odpowiedział. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUS556oazxU
Okazało się jednak, że to nie koniec niespodzianek. Kiedy spojrzał w dal, dostrzegł; małe bo małe, ale drugie podwyższenie, drugą drogę na górę kanionu. Schował sztylet i znowu wbił wzrok w ziemię. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUM25JiuRZ9
Zaczął szukać jakiś śladów, jakiś wskazówek, dotyczących możliwego połączenia w tej sprawie sztyletu z drugim wyjazdem z kanionu. Nie musiał długo szukać, gdyż chwilę później znalazł ślady kopyt, wybitych jeszcze wyraźnie w piasku. Patrząc na nie, założył, że było co najmniej tuzin jeźdźców. Brak śladów kół świadczył o braku wozu, przynajmniej tak mu się wydawało. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWZNePQFCwt
Uznał, że nie warto iść dalej tropem tych śladów; wszystko przemyśli sobie w domu. Prędko wrócił do obozu, aby nikt nie zauważył jego zniknięcia, oraz z powrotem; skradając się, udał się na odpoczynek. Jednak wiedział jedno: nie może ufać Benjaminowi, ani jego najbliższym podwładnym.
Po wstaniu i zjedzeniu śniadania, Jafet znowu się ubrał w tą samą szatę co wcześniej i zabrał się z innymi do pracy. Złożenie namiotów, posprzątanie po ognisku i spakowanie pozostałości zajęło im stosunkowo niewiele czasu tak, że już po południu znaleźli się z powrotem w stolicy, a pod wieczór Jafet był w domu. Władca pozwolił mu jeszcze spędzić czas z rodziną, zwłaszcza, że następnego dnia miał być pochówek Estery i jej męża. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRD0jf6mmsj
Jafet powiedział o wszystkim w tajemnicy przed sługami i niewolnikami swojej żonie. Sara popłakała się, ale wyraziła poparcie w stosunku co do planów męża. Sama, aby mu nie przeszkadzać, poszła się zająć Jakubem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJop4l1kDgU
- Symeonie! - zawołał donośnym głosem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6Z2SuzOqiN
Nowy sługa prędko stawił się w drzwiach komnaty biesiadnej. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPgbdO2gcut
- W czym mogę służyć, panie? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJMwBfJZx2a
- Nalej mi proszę trochę wina do kielicha i przynieś jeden z czystych zwoi z biblioteki wraz z piórem i atramentem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjNMWP5r3aW
Symeon niemalże natychmiastowo spełnił prośby Jafeta. Zgodnie z następną, opuścił salę, zostawiając męża samego ze swoimi myślami. Jafet rozłożył zwój i zaczął pisać najważniejsze elementy jego spostrzeżeń. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2hjtBYMv5O
Esterę i Joachima zabito najprawdopodobniej nożem lub sztyletem, przynajmniej tak można sądzić z zadanych ran. Nasuwa mi się do głowy parę pytań:326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRqCRSO6Td6
- Kto to mógł zrobić?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYty8IuiaPU
- W jakim czasie doszło do śmierci moich bliskich?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYYQZqCxTwx
- Jaki związek z tymi wydarzeniami ma Benjamin, oraz jego sztylet?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPjJHGwZl13
Jafet zaczął myśleć, przy okazji stukając piórem w pergamin, robiąc parę czarnych plam. Po jakimś czasie zaczął znowu pisać.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXX6tzduP6G
Ognisko. Ono jest kluczem do ustalenia czasu napaści. Opał nie został wypalony do końca, wręcz przeciwnie, widać dosyć duże ślady nienaruszonego drewna. Najprawdopodobniej został zalany w chwili napaści. Tylko kiedy to było? Mało prawdopodobne, aby zdarzyło się to wieczorem; wtedy ciała leżałyby tam za długo, na pewno zaczęłyby się psuć. W takim razie326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4mQsX5Bekd
Znowu przestał na chwilę, ale po chwili znowu otrzymał odpowiedź od Pana. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡICmqd8j0nZ
POSIŁEK! Przygotowywali posiłek! Najprawdopodobniej w środku dnia, albo późnym popołudniem; wtedy zaatakowali, a następnego dnia, jeśli wierzyć w historię Benjamina, zbrodnia została zauważona. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMpV1Aimnf1
Tymczasem Benjamin... Jest bardzo podejrzany. Sztylet znalazłem daleko od miejsca gdzie znajduje się droga do stolicy. Jeśli narzędzie należy do niego, na pewno miał jakiś związek ze zbrodnią. Tylko jaki? Zabił czy był partnerem w zbrodni? Jeśli zabił, to jaka mogłaby być tego przyczyna? Zazdrość o Esterę? Nie miałoby to sensu. Sam, o ile się nie mylę, miał żonę. Poza tym, ślub z Joachimem miał miejsce dawno, zabójstwo nie miałoby sensu, zwłaszcza, że sam zapewne ślub wziął niedawno. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoXUf96z2ly
Dalej. Pozycja polityczna? Nie, Joachim jeszcze nie został doradcą, poza tym, Benjamin był wojskowym, w dodatku wysoko postawionym. Więc jeśli brał udział w morderstwach, to raczej jako wspólnik. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaZBNgo0pL8
To kto zabił? Musiał to być ktoś zazdrosny albo o pozycję, albo o Esterę. Ale jeśli to drugie, to po co ją zabijał? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuUWVCJNmoe
Wyglądało na to, że jest tylko jedna możliwość, jedna opcja, jedna wersja zdarzeń. Jafet odłożył pióro, zwinął pergamin, a następnie odniósł rzeczy na swoje miejsca, poza zwojem; go położył na szafce przy łóżku. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDTPyvKmYqy
326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHelNt4nZGe
Później, założył grubą szatę i wyszedł na zewnątrz; wziął ze sobą część majątku, chciał go przeznaczyć na świątynię, w ramach podziękowania Jahwe za pomoc w ustalaniu faktów. Idąc ulicami miasta, rozmyślał o całej sytuacji. Co prawda, pomagał władcy w wydawaniu wyroków, analizował fakty, doradzał w zarządzaniu państwem, ale nie spodziewał się, że ma taki talent analityczny. Wtedy, w obozowisku, nie odczuwał niczego poza silnymi negatywnymi odczuciami; aczkolwiek teraz, kiedy minęło trochę czasu, przeanalizował swój tok myślenia w tamtej chwili, zdając sobie sprawę z dziwnego uczucia, jakie mu wtedy towarzyszyło. On z każdym szczegółem, jaki napotkał, rozumiał całą sytuację jaka miała tam miejsce, z każdym elementem znał ten obszar. Dzisiejszego dnia, kiedy tam był, udało mu się; tym razem sztucznie, uruchomić swój umysł, dar, jaki dał mu Jahwe, a on zdał sobie z niego sprawę dopiero w obliczu takiej tragedii. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGVUo3cU3lG
Idąc, atakowały go, niczym kamienie lecące z katapult, myśli o swojej córce. Widział jej całe życie w jednej chwili, jej lepsze i gorsze chwile, szczęście i smutek jakie mu przyniosła. Nie chciał tego, walczył z tym, wiedział, że nie może sobie na nie pozwolić w tym momencie. Czuł, jak go rozsadzają, czuł napływające do oczu łzy, ale walczył. Nie chciał dać się zwyciężyć rozpaczy, pomimo tego, że ta nie chciała ustąpić. Teraz to on, Jafet, będzie musiał zastąpić Jakubowi Joachima. Będzie musiał pokazać temu malcowi to, co miał mu pokazać jego zięć. Ale nie wiedział, czy znowu temu podoła. Ta wątpliwość pojawiała się za każdym razem, kiedy musiał wychowywać nowe dziecko. Wiedział, że nie może zawieść. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo2xLNSbo6S
Podarowawszy pieniądze, mąż wrócił do domu. Ciepło bijące od ognia było przyjemnym kontrastem do zewnętrznego chłodu, toteż Jafet ochoczo zdjął szatę, zjadł ostatni posiłek dzisiejszego dnia i pożegnawszy się ze swoimi sługami oraz niewolnikami, położył się spać. Leżąc w ciemnościach, opowiedział swojej żonie o wszystkich swoich wnioskach; o Benjaminie, najprawdopodobniej jego sztylecie, „prawdziwym” zabójcy, swoim darze od Jahwe, oraz o trosce o Jakuba. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡD1RUNtXBj8
- Myślisz, że będzie pamiętał rodziców? - zapytał. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLn1QFEdAgR
- Nie mam pojęcia kochanie. To jeszcze małe dziecko, nieznające świata. Bardziej mnie martwi, co my mu powiemy, gdy się będzie pytał o swoich rodziców. Bo przecież nie powiemy, że to my nimi jesteśmy, prawda? Bo nie mogłabym po tym spokojnie spać. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡfQan6G9WDV
- Nie, powiemy mu o nich. Ale o ich śmierci, oraz o tym, jak mu ją przekażemy, będziemy myśleć z czasem. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhKojwhnmDL
- Oby Jahwe nam pomógł. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgYdRU6aoIS
- Pomoże. Grunt to ufać Panu, żono. Straciliśmy żonę i zięcia, ale nasz wnuk stracił mamę i tatę. Teraz to my musimy go wychować, my musimy mu pokazać to, czego już nie mogą Estera i Joachim. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTc7lHRls8j
Później oboje zamilkli. Zmęczenie szybko dało się we znaki i Jafet nawet nie zauważył, a już spał.
Następny dzień był bardzo wyczerpujący, nie wiedział tylko czy ze względu na ostatnie wydarzenia, to co dopiero miało nadejść, czy może tak po prostu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTo408xNtom
Podczas uczty, którą jak i pozostałe; spędził u boku króla postanowił poprosić o chwilę dyskrecji. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXdxwjv4n8p
- Panie? - zaczął. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡhz5tUgTUDr
- W czym mogę pomóc, Jafecie? Podać ci może wina? Czy więcej tego wyśmienitego mięsa, które zostało podane?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡN6mhA5LmXd
Nigdy nie przykuwał większej uwagi jedzeniu, które było podawane podczas uczty, ale kiedy król o tym wspomniał, zorientował się że było bardzo dobre. Mięso, które leżało na stole rozpływało się w ustach tak, że nie trzeba było go nawet przeżuwać, a wino które spożywał było cierpkie w smaku, ale w tej cierpkości kryła się ciężka do opisania słodycz. Wziął jeszcze jeden łyk, przy okazji upewniwszy się, co do swojego werdyktu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9fDHg5duMp
- Jedzenie faktycznie jest wspaniałe panie, ale nie o to chciałem cię spytać. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLFP6s8MwrW
- A więc o co? - odpowiedział z pełnymi ustami.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg2LKeLIlSX
Jafet wziął głęboki oddech, po czym odparł:326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ98LgXRYzQw
- Czy miałbyś coś przeciwko, abyśmy pomówili po uczcie na osobności? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAGUemy0IbQ
Władca zmarszczył brwi w geście głębokiego namysłu. Wydawałoby się, że to nic wielkiego, ale Jafet rzadko prosił o coś takiego, toteż reakcja monarchy była całkowicie uzasadniona. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcbxQg8N8x3
- Stało się coś? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaaywTm4uPI
- Wolałbym o tym głośno nie mówić. Nie wiadomo, czy nikt nie usłyszy i nie powie komuś czegoś, czego wolałbym, aby ktoś czegoś nie usłyszał. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡP7IawjsooN
- Cóż za język! - roześmiał się, jakby nie dosłuchując, albo wcale nie słysząc powagi w jego głosie. - Jafecie, mógłbyś tworzyć! 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcqT784Oidl
Odczuł lekki dyskomfort na tą zbyt przesadną pochwałę. Co prawda Jahwe dał mu rozwiniętą umiejętność dedukcji i jak to określała jego żona: „Ponad przeciętną inteligencję”, ale w roli poety nigdy siebie nie widział. Łączenie słów w rymy wraz z odpowiednią ilością sylab było ciekawą łamigłówką, ale nie widział w tym żadnej szerszej perspektywy. Poza tym, nigdy go to specjalnie nie pociągało. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8MrGUv28WD
- Jest to sprawa najwyższej wagi. Obawiam się, i proszę mnie nie brać za szaleńca; że wiem kto mógł pozbawić moją córkę i zięcia życia - szepnął prosto do ucha. - Odkryłem kilka poszlak na miejscu zabójstwa i chciałbym się nimi podzielić z tobą, panie i zapytać się ciebie co ty o tym myślisz. Byłaby taka możliwość?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTHleJtkOF5
Powtórzył pytanie, nakładając na nie nacisk; wyraźny, ale nie na tyle silny, aby władca mógł go potraktować jako obrazę. Spojrzał prosto w oczy rozmówcy. Jego twarz spoważniała, nie było większego śladu po wesołości, jaka panowała na niej jeszcze chwilę temu. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSbkyOymOLm
- Oczywiście Jafecie, ale dopiero po tym jak skończymy ucztę. Nie mogę zostawić tak biesiadników samych. Mam nadzieję, że rozumiesz. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡTPapcEa1hU
- Ależ oczywiście, dziękuję. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNiHLULAJOw
Wrócili do spożywania pokarmów znajdujących się na stole. Standardowo jak nakazał Jahwe, nie było podanych absolutnie żadnych potraw z mięsa zwierząt nieczystych, tak iż świni nie można było uraczyć. Jeśli przybyły chciał zostać włączony do społeczności, musiał się stosować do Prawa danego przez Jahwe, nie ma innego wyjścia, jeśli chciał dołączyć do narodu.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡecWgtcI7rW
326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMNxuq1IY9T
- Jesteś pewien? - król nie ukrywał zdziwienia po całej historii, jaką dane mu było usłyszeć z ust swego doradcy. - To bardzo poważne oskarżenia! 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnKibj5TPgu
- Zgadza się mój panie, ale dowody są równie mocne jak poważne są zarzuty, jakimi obarczam Benjamina. Nieprawdą będzie jednak, jak powiem, że działał sam. Jestem niemal pewny, że miał swoich ludzi, ślady wielu kopyt na dnie kanionu o tym świadczą. Ewentualnie, komuś pomagał w zbrodni, w co jestem bardziej skłonny uwierzyć. Sam wojskowy miał wysokie stanowisko, więc czemu miałby zabić moją rodzinę?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGVuLOPmobs
- Może jest niebywale żądny krwi?Lata w armii mogły wywołać jakiś uraz... - urwał.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNo2vL8yiIv
- Wtedy mógłby zabić kogoś niżej postawionego, albo jakiegoś normalnego mieszkańca miasta. Mniej by ryzykował.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3vx90zPkGM
- Hm... - zamyślił się. - Wiesz co, myślę, że powinniśmy z nim porozmawiać. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5QfA3VdZWl
- Jest to dobry pomysł, spekulacje nie mają sensu, ale zalecam panie, aby w trakcie rozmowy przebywali tu również strażnicy. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyjN2Gv04N2
- To logiczne, stary druhu.
- Więc? Co nam powiesz o sztylecie, który zdaje się należy do ciebie? Co powiesz o śladach kopyt, biegnących w przeciwnym kierunku? Spokojnie mogłeś zabić z zimną krwią na dnie kanionu w czasie upału, a następnie uciec wzdłuż ścian, aż nie będziecie bezpieczni za drogą zasłoniętą ścianami? 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnafIkTLFTw
Król zaczął przesłuchiwać Benjamina od razu jak ów wszedł. Chodził w kółko, a z każdym wypowiedzianym słowem, nakręcał się coraz bardziej. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo5P9vgbSDn
- Wiesz jak kończą tacy jak ty? Wiesz jak?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdOwDDJMQPb
Wojskowy nie podniósł wzroku. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9EmhG90maW
- Ukamienowani! I ty też tak skończysz, ale najpierw sąd wszystko usłyszy!326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4q0UXzVvm1
Na słowo sąd coś w nim pękło, przełamał się; zaczął mówić. Najpierw ledwo składał słowa, ale chwilę później już odpowiadał pełnymi zdaniami. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCrhMje01zu
- Nie ja zabiłem panie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCSoCvlNaxI
- To kto?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡszYDjPrnrI
- Naharnum. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡKH7qjzDvUR
Naharnum. A więc tak najprawdopodobniej nazywał się morderca mojej córki, pomyślał Jafet, czując napływające do oczu łzy. Ale nie tym razem. Nie pęknie. Stoi przed człowiekiem poniekąd odpowiedzialnym za śmierć jego jedynej córki i nie pozwoli słabości wygrać. Nie pozwoli!326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7DXS3Dkbdi
- Kim jest ten człowiek? Skąd go znasz? Mów!326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwVjkLNy4l7
- To długa historia...326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLrfwkC9iEn
- Powiedziałem!326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc9fTGdeeAw
Pomimo tego, że stał przed nimi oficer, to na dźwięk wrzasku króla wojownik skulił się, jakby go kto za chwilę miał uderzyć. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNW1X96urVi
- To było kilkanaście lat temu. Byłem wtedy młodym chłopakiem, zaczynałem dopiero służbę. Nie chciałem mieszkać wraz z rodzicami, ale nie miałem pieniędzy na dom. Ale wkrótce, podczas powrotu do miasta napotkałem właśnie Naharnuma. Był to krzepki mąż po czterdziestce z głową bez włosów na głowie, ale za to z bujną, czarną brodą. Po ubraniu widać było, że nie narzeka na niedostatek, więc postanowiłem porozmawiać. Wiedz mój panie, że w okolicy mojego domostwa człowiek takiej klasy to rzadkość.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡqOW8aTeHq2
Przekonałem go o prezent w postaci pieniędzy, ale w zamian miałem się kiedyś odwdzięczyć. I tu właśnie zaczyna się historia. Powiedział, że potrzebuje pomocy w bardzo tajnej sprawie. Kiedy powiedział mi o co chodzi, odmówiłem. Ale wtedy zagroził, że mnie oskarży o kradzież pieniędzy, a co gorsza miał dowody. Miałem zawiązane ręce, panie.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡt5SFvqHiTy
Król po całej opowieści trochę się uspokoił, natomiast Jafetowi zaczęły się trząść ręce ze zdenerwowania, toteż nalał sobie wina z bukłaku do złotego pucharu stojącego nieopodal. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNO3Ncq2pjG
- Dlaczego zabił moją córkę i jej męża?326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxsEL0VVLcT
- Ponieważ był zazdrosny. Chciał zająć ich miejsce jako twój następca. Najprawdopodobniej opracował już plan. Nie minie wiele czasu, aż zacznie wprowadzać go w życie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7akX859ffN
Benjamin mówił to wszystko głosem na skraju załamania. Jafeta zdjęła litość w stosunku do niego. Serce miał ciepłe, ale jednocześnie przepełnione bólem. Wiedział natomiast, co by chciała jego córka, gdyby żyła. Nie wahał się ani chwili.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4oobZU7oFJ
- Benjaminie, pomóż nam go znaleźć, a pomogę ci uniknąć ukamienowania. Nie jesteś bez winy, ale zostało ci postawione ultimatum. Nie chciałeś pomóc w zbrodni, ale zostałeś do tego zmuszony. Proszę, pomóż mi, a ja pomogę tobie. 326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw7cq279Uvv
.....326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnX1iD6u8f7
Wkrótce złapano Naharnuma, który został skazany na ukamienowanie, natomiast Benjamin odpokutuje swoje winy w więzieniu w stolicy. Estera i Joachim zostali pochowani, a Jafet mógł spokojnie wychowywać z żoną wnuka Jakuba.326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtIdBnaeLvr
326Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMqHv6D4Jzj
然後按「加至主畫面」